...บางที การที่เราไม่ยอมลืมเรื่องอดีต ไม่ปล่อยวาง ไม่ละทิ้ง
ไม่ใช่เพราะเราจดจำเรื่องราวที่แ่ย่ๆได้
แต่อาจเป็นเพราะ ความทรงจำที่ดี คอยวนเวียนและย้ำเตือน
ทำให้เราไม่สามารถที่จะปล่อยวางมันลงได้
หรืออาจเพราะ ยังมีบางเรื่องราว ที่เรายังไม่ได้ทำมันลงไป
เมื่อครั้งที่ยังมีโอกาสและเวลา... หรือคิดว่า เมื่อไหร่ก็ได้
และเราทุกคน ย่อมกลัวกับการ สูญเสีย..
แต่คนเรา จะไม่รู้ตัวเอง หากไม่มีอะไรที่เข้ามากระทบอย่างแรง
ก็คงไม่รู้สึกตัว ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
แล้วเมื่อมัน"สายไป"กลับมาคร่ำครวญ หาสิ่งที่เคยมีมันมา ตลอดเวลา
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ไม่เคยคิดแม้แต่ที่จะดูแล หรือใส่ใจ
ยิ่งก่อนหน้านั้น เคยมีความสุขมากเท่าไหร่
แล้วเมื่อมันถึงวันสุดท้าย ความเจ็บช้ำคงเป็นทวีคูณ
หากโลกนี้มีไทม์แมชชีน โลกคงวุ่นวาย
เพราะคงมีอีกมากมายหลายคนที่อยากกลับไปแก้ไขอดีต
หากรู้แล้วว่าการย้อนเวลาได้นั้นไม่มีอยู่จริง
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ดูแลคนที่คุณรักให้ดีที่สุด
แล้วจะไม่เสียใจ หากวันข้างหน้าจะเกิดอะไร
จะไม่จมอยู่กับความคิด ความรู้สึกผิด
และความรักที่มันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
"คำว่าสายไป มันมีอยู่จริง"
แต่อาจเป็นเพราะ ความทรงจำที่ดี คอยวนเวียนและย้ำเตือน
ทำให้เราไม่สามารถที่จะปล่อยวางมันลงได้
หรืออาจเพราะ ยังมีบางเรื่องราว ที่เรายังไม่ได้ทำมันลงไป
เมื่อครั้งที่ยังมีโอกาสและเวลา... หรือคิดว่า เมื่อไหร่ก็ได้
และเราทุกคน ย่อมกลัวกับการ สูญเสีย..
แต่คนเรา จะไม่รู้ตัวเอง หากไม่มีอะไรที่เข้ามากระทบอย่างแรง
ก็คงไม่รู้สึกตัว ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
แล้วเมื่อมัน"สายไป"กลับมาคร่ำครวญ หาสิ่งที่เคยมีมันมา ตลอดเวลา
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ ไม่เคยคิดแม้แต่ที่จะดูแล หรือใส่ใจ
ยิ่งก่อนหน้านั้น เคยมีความสุขมากเท่าไหร่
แล้วเมื่อมันถึงวันสุดท้าย ความเจ็บช้ำคงเป็นทวีคูณ
หากโลกนี้มีไทม์แมชชีน โลกคงวุ่นวาย
เพราะคงมีอีกมากมายหลายคนที่อยากกลับไปแก้ไขอดีต
หากรู้แล้วว่าการย้อนเวลาได้นั้นไม่มีอยู่จริง
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ดูแลคนที่คุณรักให้ดีที่สุด
แล้วจะไม่เสียใจ หากวันข้างหน้าจะเกิดอะไร
จะไม่จมอยู่กับความคิด ความรู้สึกผิด
และความรักที่มันคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
"คำว่าสายไป มันมีอยู่จริง"
