เกิดมา ชีวิตก็ไม่ได้ดั้งใจเราเสมอไปหรอก
โลกนี้ มันไม่ได้มีใครสมบูรณ์แบบ ไม่มีใครดีที่สุด และไม่มีใครเลวที่สุด
ไม่มีอะไรในโลกที่สมบูรณ์แบบ เชื่อไหม ?
แม้ตัวเราเอง ที่คิดว่าดีแล้ว หาข้อดีของตัวเองเจอแล้ว
แต่ถ้าลองหาข้อเสีย เราก็หาข้อเสียของตัวเองเจอเช่นกัน
ในเมื่อเรายังไม่ดีพร้อมเต็มร้อย เราจึงไม่ควรหวังว่าคนอื่นจะดีเต็มร้อย

คนที่ดีที่สุด อาจเป็นคนคนเดียวที่แย่ที่สุดก็เป็นไปได้
คนที่ว่าดี อะไรคือสิ่งที่บอกว่าเค้าดี เพียงเพราะเค้าดีกับเรา หรือเค้าพูดกันว่า ดี ใช่มั้ย ?
คนที่ว่าแย่ เพราะเค้าไม่ได้ดีตามแบบที่คนอื่นเป็น หรือเพราะ คนอื่นเค้าว่ากันว่า แย่ ?
คนทุกคนย่อมรู้ตัวเองเสมอ ว่าตัวเองทำแบบไหนดี แบบไหนเลว
เพียงแต่คนๆนั้น จะทำแบบไหนทำไปเพื่ออะไรทำทำไม
เวลาที่เราคิดว่าเราทำดีที่สุด แต่สุดท้ายก็ยังไม่ดีพอสำหรับคนอื่นที่เค้าต้องการแปลว่าเราเป็นคนเลว ?

บางทีคนเราก็น่าจะมีขอบเขตของชีวิตตัวเอง
และของคนอื่นไม่ใช่เรื่องน่าสมควรเท่าไหร่หรอกนะที่จะไปยุ่งวุ่นวายกับชีวิตคนอื่นมากมาย (ที่เกินพอดี)
ไม่มีหรอกบนโลก ที่ไม่มีการนินทาว่าร้าย
แต่บางเรื่องคนเราเองก็ใส่สีตีไข่ให้สนุกปากกันไป
โดยที่ไม่นึกถึงว่า พอเป็นตัวเองบ้างจะเป็นอย่างไร
จริง ไม่จริง เราไม่รู้ แต่พูดกันไว้ก่อน ...

ไม่ต้องเที่ยวไปบอกใครหรอกว่าเราเป็นคนดีหรือไม่ดี
ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่ที่การทำตัวของเราเองทั้งนั้น คงโทษใครไม่ได้
ถึงแม้เราจะดีมากแค่ไหน หากไม่ถูกใจใครบางคน อาจตัดสินได้ทั้งหมดนั้นว่า "ไม่ดี"
อย่างนั้น เราก็ต้องรู้ตัวเสมอ ว่าเราทำอะไร เราเป็นอย่างไร อย่างน้อยเราก็รู้จักตัวเอง
คนอื่น ถึงจะโกหก หลอกลวง เสแสร้งอย่างไร
ตัวตนของคนคนนั้น ก็ย่อมแสดงออกมาสักวัน
แล้ว ... ต้องทำดีแบบไหน ถึงจะเรียกได้ว่า ' ดีที่สุด '